segunda-feira, 8 de junho de 2009

Adeus


Deixo o blog. Por varias cuestións que vos comento:

1) A falta absoluta de tempo. Esta é a máis importante con diferenza. Non teño tempo! Nada! O único día que teño libre é o domingo pola tarde e algunhas horas do sábado pola tarde. Máis nada. Co horario do meu traballo non podo facer nada.

2) A falta de ganas. A falta de tempo lévame directamente á falta de ganas de escribir. Como podedes observar, xa hai tempo que non actualizo. Non se pode deste xeito. Estou a escribir cousas, mais fóra do computador.

3) A perda de ilusións. Sinceramente, vexo que a cousa cada vez vai a peor en xeral na vida. A onde nos diriximos? O camiño que levamos vai cara á autodestrución, meus! E a xente non fai nada... está adurmiñada.

Como despedida quero poñervos un par de imaxes acó embaixo. Deumas un freak na baixada ao metro da Moncloa. Levaba unha vestimenta aventureira chea de merda tirada das tendas do Cononel Tapiocca, unha viseira cunha pequena hélice enriba e un cartón feito a man na fronte redondo coa bandeira republicana española e cunha estrela vermella no centro dela. Non dicía nada, tan só repartía o seu folletiño cun sorriso esperanzador. As verbas falan elas soas. Tan só quero dicir que este panfleto foi o máis claro de cantos lin nestas "eleccións" europeas.

Pois máis nada, irmáns! Quero darvos as grazas por todos estes meses de lecturas e só dicirvos que seguirei a ollar os vosos blogs e a gozar cos vosos textos como sempre fixen desde que vos coñezo. Podedes seguirme polo FaceBook.

Unha aperta grande para todos e todas!

6 comentários:

Unknown disse...

Temo por tu salud mental, camarada. Este panfleto es incoherente e ininteligible. ¿Tan mal están las cosas a pie de sumidero en las calles de Madrid?

amauta disse...

Tranquilo meu. Seguro que dentro dun temkpo reseteas e recomeza o mundo cibernético co que nos adoitas/adoitabas premiar.
Saúde!

Unknown disse...

Agardámoste de novo nunha outra aventura, que agardo sexa defincideira para nós. A perda de ilusión e ganas é xeralmente temporeira. Cando carregues a-ialma de ilusińs, irase atopando tempo para facer algo por este País.
Unha grande aperta dende os recunchos da memoria dos meus amigos Vicente Risco, Paz Andrade, Leandro carré, do Daniel, de Otero Pedraio e de meu. Todos coñecen o teu blogue e disfroitan con él dende este ceo astral, lugar onde vive a Infinda Santa Compaña e todos "Nós".

javierdmg disse...

Saudos, e agardo que voltes en pouco tempo.Agárdote ver nun outro proxecto coma "cousas" ou éste.
Grande saudo.

Raposo disse...

Volve oh, non sexas preguizán!!

Elemento Musical disse...

Prezado amigo. Use o meu email para pedir os D.A.M.A

elementomusical80@gmail.com

Abraços